Kriolipoliza wypiera z rynku medycyny estetycznej liposukcję ‒ zamrażanie tłuszczu uchodzi za mniej inwazyjną alternatywę dla jego odsysania. Jak i kiedy powstała kriolipoliza i na czym polega? Dla kogo jest wskazana i jakie są przeciwwskazania do jej przeprowadzenia? Czym różni się kriolipoliza od liposukcji?
Jak i kiedy powstała kriolipoliza?
Kriolipoliza powstała na początku XXI wieku w stanie Massachusetts w USA dzięki badaniom prowadzonym przez dwóch amerykańskich lekarzy, Dietera Mansteina i R. Roxa Andersona. W 2009 roku została dopuszczona do użytku w państwach Unii Europejskiej, a rok później w Stanach Zjednoczonych. Kriolipoliza jest wykonywana za pomocą specjalnie zaprojektowanego do tego urządzenia ‒ Zeltiq. Kriolipoliza zmniejsza objętość tkanki tłuszczowej o około 30-40%. Ostateczne efekty są widoczne po czterech miesiącach i utrzymują się przez pół roku.
Na czym polega zamrażanie tłuszczu?
Pod ludzką skórą, w tkance podskórnej, znajdują się komórki tłuszczowe. Składają się z nasyconych kwasów tłuszczowych, które giną już w temperaturze +5 stopni Celsjusza. Urządzenie Zeltiq wykorzystuje tę ich właściwość i poddaje komórki tłuszczowe silnemu zamrożeniu w kilku pojedynczych seriach. Ponieważ żadne narządy i naczynia krwionośne, które znajdują się w pobliżu, nie reagują na niskie temperatury, zamrażanie jest bezpieczne dla całego organizmu. Po zamrożeniu obumarła tkanka jest wydalana w naturalnym procesie metabolicznym.
Na czym polega kriolipoliza?
Precyzyjne określenie liczby i długości zabiegów jest trudne, ponieważ to zależy od rozległości powierzchni ciała pacjenta. Jeden zabieg trwa około godziny. Poszczególne części ciała są poddawane kriolipolizie osobno za pomocą próżniowego aplikatora. Aplikator przykłada się do wybranej partii ciała i zasysa do komory, która zawiera płytki chłodzące fałdę skóry razem z tkanką tłuszczową. Następnie z tłuszczu jest pobierane ciepło. Wtedy rozpoczyna się proces obumierania komórek tłuszczowych i ich rozpuszczania, który finalizuje się dopiero po 2-6 tygodni(/-ach) po zabiegu.
Kriolipoliza nie jest bolesna, a jej skutki uboczne są nieznaczne ‒ siniaki, zaczerwienienia i opuchlizna miejsca poddawanego działaniu aplikatora. Kriolipoliza ze względu na swoją rosnącą popularność staje się dostępna w większości salonów medycyny estetycznej.
Kriolipoliza ‒ dla kogo?
Kriolipoliza jest polecana osobom, które chcą pozbyć się tłuszczu z niewielkich partii ciała, na przykład z twarzy, z brzucha lub z dolnej i górnej partii ud. W tych miejscach kriolipoliza daje najlepsze efekty. Widać je nawet po miesiącu od zabiegu, kiedy metabolizacja obumarłych komórek tłuszczowych dobiega końca. Niektórzy pacjenci muszą czekać na rezultaty dłużej, to znaczy od dwóch do kilku miesięcy. Te rozbieżności wynikają z różnic w pracy wątroby. W tym czasie można powtórzyć zabieg na tej samej partii ciała, o ile tak zaleci lekarz. U większości pacjentów wszystkie obumarłe komórki tłuszczowe są wydalane po czterech miesiącach.
Kriolipoliza ‒ przeciwwskazania
Chociaż kriolipoliza to zabieg bezpieczny i mało inwazyjny, nie zawsze jest wskazana. Odradza się ją w przypadku:
- laktacji;
- choroby Raynauda, krioglobulinemii i hipoproteinemii;
- cukrzycy w podeszłym wieku;
- niskiego ciśnienia i niskiej tolerancji na zimno;
- chorób wątroby;
- rozrusznika serca lub innego urządzenia wszczepionego medycznie;
- dziecięcego wieku.
Czym różni się kriolipoliza od liposukcji?
Liposukcja, nazywana odsysaniem tłuszczu, to operacja, która polega na wycinaniu tłuszczu. Z kolei kriolipoliza, czyli metoda zamrażania tłuszczu, jest nieinwazyjna i bardzo bezpieczna. Nie wymaga specjalnego przygotowania ani rekonwalescencji po zabiegu. Przeprowadza się ją zewnętrznie, bez ingerencji skalpela. Jej jedynym mankamentem jest to, że obciąża wątrobę, dlatego nie należy poddawać się kriolipolizie w przypadku zaburzeń funkcjonowania tego narządu.
Dodaj komentarz